Η ΟΡΧΕΚΤΟΜΗ ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΓΑΤΑ


 Με την ορχεκτομή επιτυγχάνεται ο περιορισμός του υπερπληθυσμού των ζώων. Ταυτόχρονα περιορίζεται η επιθετικότητά τους, η τάση φυγής τους (ειδικά σε περιόδους οίστρου των θηλυκών) και οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές ούρησης (αποφυγή ¨μαρκαρίσματος¨ περιοχών). Παράλληλα η ορχεκτομή δρα προληπτικά στην εμφάνιση νοσημάτων που σχετίζονται με την παραγωγή ανδρογόνων ουσιών από τους όρχεις (πχ. νοσήματα του προστάτη, περιπρωκτικά αδενώματα, περινεϊκές κήλες, κ.ά).

Ενδείξεις ορχεκτομής

1. Διάφορες κληρονομικές νόσοι (πχ. δυσπλασία ισχίου)

2. Νοσήματα των όρχεων ή/και της επιδυδυμίδας

3. Νεοπλάσματα, τραύματα ή αποστήματα του οσχέου ή/και των όρχεων

4. Κρυψορχία (βουβωνική ή κοιλιακή)

5. Οσχεϊκή ουρηθροστομία

6. Έλεγχος επιληψίας ή/και άλλων ενδοκρινικών διαταραχών.

Υπάρχουν κίνδυνοι κατά τη διενέργειά της ;

 Οι σημαντικότεροι κίνδυνοι είναι ο αναισθησιολογικός και ο χειρουργικός. Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση, έτσι και στην περίπτωση της ορχεκτομής, η χορήγηση γενικής αναισθησίας αποτελεί έναν παράγοντα που πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη και για το λόγο αυτό πάντα συστήνουμε τον κατάλληλο προεγχειρητικό έλεγχο. Σήμερα η κτηνιατρική αναισθησιολογία, με δεδομένη τη χρήση του πλέον σύγχρονου εξοπλισμού και με τα πλέον ασφαλή πρωτόκολλα αναισθησίας – αναλγησίας που χρησιμοποιεί, εξασφαλίζει τη μέγιστη ασφάλεια στη χορήγηση γενικής αναισθησίας. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η εμφάνιση αναισθησιολογικών επιπλοκών να περιορίζεται σε ελάχιστα περιστατικά. Ο χειρουργικός κίνδυνος αφορά στην αφαίρεση με ασφάλεια των όρχεων. Ο σημαντικότερος παράγοντας που τον περιορίζει ή και τον εξαλείφει είναι η εμπειρία του χειρουργού.